Traditie Drie stelt: “Het enige vereiste voor SA-lidmaatschap is het verlangen op te houden met lusten en seksueel nuchter te worden.” Gezien dit vereiste zou men kunnen denken dat seksuele nuchterheid een rekbaar begrip is dat we voor onszelf definiëren. Op het eerste gezicht zou dit een aantrekkelijk en democratisch idee kunnen lijken. Wij geloven van niet.

Onze rationalisaties zijn ingenieus. We probeerden uitsluitend masturbatie, of alleen het hebben van ‘betekenisvolle relaties’, of het hebben van verhoudingen waarin we ‘echt geven’ om de ander. Of we zochten enkel onze toevlucht in one-night-stands, prostituees of anonieme seks ‘zodat niemand gekwetst werd’. Op de lange termijn werkten deze vormen van experimenteren niet voor ons. Er was geen echt herstel. Nuchterheid werkt voor ons.

Hoe kunnen we onszelf nuchter beschouwen als we nog steeds onze toevlucht zoeken in het verslavend gebruiken van wat of wie dan ook? Bij de meesten van ons die binnenkwamen, was er nooit enige twijfel over waar we mee moesten stoppen. We wisten het. Als we echter in een SA-groep komen waar we onze eigen nuchterheid kunnen definiëren, moet je eens zien hoe die rationalisaties tot leven komen! En als we ons eigen niveau van nuchterheid definiëren, is dat ook het enige wat we waarschijnlijk bereiken.

In het definiëren van nuchterheid spreken we niet voor degenen buiten Sexaholics Anonymous. We kunnen alleen voor onszelf spreken. Zo betekent seksuele nuchterheid voor de gehuwde sexaholic geen vorm van seks met zichzelf of met personen anders dan de huwelijkspartner. Voor de ongehuwde sexaholic betekent seksuele nuchterheid vrij zijn van elke vorm van seks. En voor ons allemaal, zowel alleenstaand als gehuwd, omvat seksuele nuchterheid ook het steeds verder overwinnen van lust.*

Natuurlijk zien we in dat iemand seksueel ‘droog’ kan staan maar niet nuchter is van lust of afhankelijkheid. Het ‘droog dronken’-syndroom, dat ontdekt werd in AA, is ook op ons van toepassing, of we nou alleenstaand of getrouwd zijn. Maar we proberen te vermijden over de kwaliteit van iemand anders’ innerlijke nuchterheid te oordelen. Dat moet van de persoon zelf komen. En als zulke mensen blijven komen, wordt het feit of ze wel of niet vrij zijn van de macht van seksuele lust, fantasie of afhankelijkheid – om niet te spreken van het veranderen van verslaving – doorgaans wel duidelijk. Dit aspect van herstel lijkt steeds verder te gaan. Vandaar ons SA-gezegde: ‘Ware nuchterheid omvat het steeds verder overwinnen van lust’. En steeds verder gaan moeten we, anders gaat herstel aan ons voorbij! Het echte probleem voor ons allen – alleenstaand, gehuwd, man, vrouw, van welke levensstijl dan ook – is één en hetzelfde: spirituele misverbinding.

We hebben ontdekt dat de kwaliteit van onze nuchterheid en onze eigen persoonlijke integriteit belangrijker is dan louter de duur van onze nuchterheid. Lichamelijke nuchterheid is geen doel op zich, maar een middel tot een doel: het overwinnen van de obsessie en vooruitgang in herstel. Vaak zijn wij de enigen die binnenin onze ziel weten of we werkelijk nuchter en in herstel zijn. (Het is ook mogelijk dat we onszelf voor de gek houden.) Het is beter te erkennen waar we echt staan dan ons te verschuilen achter onze nuchterheidsdatum, onszelf te bedriegen en onze eenheid met elkaar op het spel te zetten.

Het feit dat gehuwden seks met hun huwelijkspartner kunnen hebben en zich ‘nuchter’ kunnen noemen, is helemaal geen voordeel. Het kan herstel zelfs tegenwerken. Sommige gehuwden bekennen dat – ook al zijn ze vrij van ‘acting out’ – het overwinnen van lust hun nog steeds ontglipt. In feite lijkt het vaak moeilijker voor gehuwden om lust en afhankelijkheid te overwinnen tenzij ze door de ervaring van volledige seksuele onthouding heen gaan. En vaker dan we misschien denken, kunnen we gehuwden horen klagen dat alleenstaanden het makkelijker hebben! Laten we het maar onder ogen zien: sexaholics – herstellend of niet, alleenstaand of gehuwd – kunnen problemen met seks verwachten! Om niet te spreken van de stapels andere problemen die inherent zijn aan het proberen te leven en om te gaan met anderen.

Waar we naar streven is niet alleen negatieve nuchterheid – het niet uitleven van ons seksaholisme – maar ook het steeds verder overwinnen van de obsessie in het kijken en denken. We streven ook naar de positieve nuchterheid van het verwezenlijken van echte eenheid met anderen. De grote zegen (of eventueel vloek) van onze toestand is dat de leegte die door ontwenning in ons achterblijft nooit zal worden gevuld, tenzij en totdat we onvoorwaardelijk kunnen geven aan en omgaan met anderen. Al die tijd hadden we gedacht Verbinding te kunnen vinden door te nemen; we zien nu dat we deze krijgen door te geven. Onze hele opvatting over seks begint te veranderen. Seks vindt een eenvoudige en natuurlijke plek die het daarvoor nooit kon hebben en wordt louter een van de dingen die voortvloeien uit een ware eenheid in een toegewijd huwelijk. En zelfs daar hebben we ontdekt dat seks optioneel is.

Eenheid in de gemeenschap en goede spirituele kwaliteit in bijeenkomsten worden gesteund door deze definitie. Zonder het definiëren van seksuele nuchterheid zouden we het mogelijk maken dat degenen die nog steeds op de een of andere manier lust aan het uitoefenen zijn, bijeenkomsten leiden en beleidsbepalende functies innemen, waarbij ze niet alleen de groep maar ook SA als geheel treffen. Dit zou ook de spirituele sfeer negatief kunnen beïnvloeden waardoor de kracht van Gods aanwezigheid niet werkzaam is in de bijeenkomsten en de gemeenschap. Hoewel groepen misschien bij elkaar blijven zonder toewijding aan nuchterheid – net als individuele personen zich tijdelijk beter kunnen voelen zonder – hebben we gemerkt dat er geen echte spirituele eenheid aanwezig is in groepen zonder een gezamenlijke toewijding aan nuchterheid en vooruitgang in herstel. “Persoonlijk herstel hangt af van de eenheid in SA” (Traditie Een). Nuchterheid en het overwinnen van lust zijn de grondslagen voor onze eenheid en ons gemeenschappelijk welzijn, die op de eerste plaats moeten komen. Onze nuchterheid is de sine qua non, de noodzakelijke basis van ons herstel en onze gemeenschap. Zonder nuchterheid te ervaren, hebben we niets.

Voor ons werkt nuchterheid. We ‘leven en laten leven’, maar we noemen elkaar niet nuchter tenzij we nuchterheid in praktijk brengen.

*In de nuchterheidsdefinitie van SA verwijst de term “huwelijkspartner” naar iemands partner in een huwelijk tussen een man en een vrouw.

Copyright © 1989-2008 SA Literature
Reprinted with permission of SA Literature