Vrouw en seksverslaafd

Toen ik 21 was verliet ik het huis en ging bij mijn vriend wonen. Ik was aan een voltijdse studie begonnen en had twee parttime banen, maar gaf de universiteit en mijn werk op zodat ik meer tijd voor seksueel acting-out had. Ik schaamde me erg, daarom overtuigde ik mijn vriend met me te trouwen. Soms leefden we ons uit terwijl we naar porno keken. Als mijn man niet thuis was, keek ik naar porno en masturbeerde. We waren allebei seksverslaafden, en hadden dagelijks hadden woede-uitbarstingen tegen elkaar. Lust doodde onze relatie.

Drie jaar later ging ik bij mijn man weg en weer bij mijn ouders wonen. Bij de breuk kreeg ik de computer. Ik keek naar de porno die mijn man had gedownload. Soms verwijderde ik een video nadat ik van mezelf walgde vanwege mijn acting-out terwijl ik ernaar keek. Daarna keek ik naar een andere.

Dat jaar was ik seksueel met een voormalige professor van de universiteit. We deden het één keer en ik raakte geobsedeerd door hem, maar hij had genoeg van me. Ik stalkte hem online, belde hem op zijn werk en ging naar zijn kantoor. Hij zei dat ik moest stoppen. In mijn wanhoop over het verliezen van deze ‘verbinding’, begon ik te chatten op het internet. Ik bleef ‘s nacht laat op om over seks te chatten. Ik probeerde een fantasie met anderen uit te leven door seksuele gesprekken te typen. Vervolgens kocht ik een camera en zette expliciete foto’s van mezelf online. De reactie kwam niet overeen met mijn fantasie en ik voelde me minder dan menselijk. Maar ik bleef dit doen.

Ik voelde me verpletterd door de schaamte over het online seksueel zijn met vreemden. Ik was geobsedeerd door gedachten over seks met mijn oud-leraar. Ik was geobsedeerd door het verbodene. Ik begon me af te vragen of ik seksverslaafd kon zijn.

Vrouwenvergadering

Op een dag – onmiddellijk nadat ik weer seksueel dwangmatig bezig was geweest in cyberspace en ten einde raad was – zocht ik online naar hulp, vond een ‘S’-genootschap en belde één van de leden. Ik ging naar mijn eerste ‘S’-vergadering. Ik was de enige vrouw op een vergadering van ongeveer acht mannen. De mannen probeerden me gerust te stellen, maar na slechts drie vergaderingen zocht ik op internet naar een vrouwenvergadering en vond een SA-vergadering voor alleen vrouwen. Ik bezocht elke week trouw de vergadering, bleef een maand nuchter en ontving een 30 dagen-chip. Maar ik was niet toegewijd. Ik herinner me dat ik dacht: “Ik kan mezelf geen seksverslaafde noemen!” Dat zou betekenen dat ik ‘gestoord’ ben, iemand die masturbeert en worstelt met lust om te masturberen. Zo ben ik niet!
“Ik masturbeerde zeker, maar bij mij was dat anders!” Uiteindelijk ging ik niet meer naar vergaderingen. Ik besloot dat ik het SA-programma alleen kon doen. Raad wat er gebeurde? Ik viel terug in mijn oude gedrag en nam meer risico’s. Ik ging zoeken op internet naar porno die ik nog niet eerder had gezien, en ging weer online met seks bezig zijn. Ik begon weer naar nachtclubs te gaan en te daten. Mijn verslaving liep helemaal uit de hand. Ik was seksueel op het werk tijdens de pauzes. Ik was van mijn man aan het scheiden omdat hij me emotioneel en fysiek misbruikte, maar ik was weer seksueel met hem. Ik dacht een baan te vinden in de seksindustrie zodat ik fulltime zou kunnen lusten. Ik wilde zelfmoord plegen. Ik dacht dat ik seks moest hebben of anders dood zou gaan, maar acting out doodde mijn geest, mijn creativiteit, mijn persoonlijkheid en alle vreugde. Binnen enkele maanden had ik weer de bodem bereikt.

Ik keerde terug naar SA, verslagen en hopeloos. Ik ging opnieuw naar de vrouwenvergadering. Ze schreeuwden niet tegen me en vroegen me niet wat ik gedaan had sinds ik weg was. Ik begon mezelf te identificeren als een sexaholic. Ik worstelde om een 30 dagen-chip te krijgen en toen een 60 dagen-chip. Ik bleef naar vergaderingen gaan. Ik kon me niet voorstellen hoe ik nuchter kon blijven. Mijn triggers kwamen steeds vaker, en het verlangen om seks met mezelf en anderen te hebben kwam terug. De één-keertje-per-week-vergaderingen waren niet langer genoeg voor mij. Ik werd bereid om al het mogelijke te doen om nuchter te blijven en te groeien in herstel. Ik begon een SA-ochtendvergadering van mannen en vrouwen bij te wonen.

Voordat ik naar vergaderingen met mannen ging, bad ik dat ik beschermd zou zijn tegen lusten en belust worden. In het begin hield ik mijn hoofd omlaag en luisterde. Tot mijn verbazing hoorde ik mijn verhaal telkens weer. Ik begon weer tot leven te komen. Op aanraden van mijn sponsor waagde ik het erop om een grote gemengde vergadering bij te wonen. Ik was verwonderd om mensen te ontmoeten die tien jaar of langer nuchter waren! Ik had niet geweten dat dit mogelijk was. Ik begon te delen op vergaderingen en ging niet dood. Ik werd ontvangen als één van hen.

Vandaag ben ik trots te zeggen dat ik een herstellende sexaholic ben die ervan houdt om naar SA-vergaderingen te gaan, en ik word gesteund door honderden mensen in het SA-genootschap, zowel mannen als vrouwen. Ik ben niet meer alleen.

Copyright © 1997-2008 Sexaholics Anonymous, Inc.

Vrouwen in SA – lees meer:
banner Vrouwen in SA